13 Ekim 2007 Cumartesi

Co III.


Çocukluğunu bileğine bağlamış
babam,
elindeki balonun
asla kaçmayacağına inanan bir çocuğun.

Başımın üstünde o balon
bir albatros gibi duruyor asılı.
Ne benimle artık
ne de benden uzaklaşıyor.

Kırmızı bir balon
bağlamak isterdim bileğine babamın.
Bebek parkında, ilk defa
gözlemlerken dünyayı

kaydıraktan kayan babamı
ben denizi izlerken
ve taş gibi sekerken üstünde yıllar
bir daha asla kaybetmemek için.


Levent Sevi 26 Nisan 2007 Gümüşsuyu.

1 yeni hayat karamelası.:

Adsız dedi ki...

çocukken, uçan balonumun ipinin beni de uçurabileceğine inanırdım.. o günlerde ayaklarımı yerden kesemeyen balonlar beni hayal kırıklığına uğratırken
şimdi fark ediyorum da; belki de uçan balonlarla dolu çocukluğumdur beni bulutlara en çok yükseltebilen..