6 Mart 2008 Perşembe

Annemin Yüzü.



Sende annenin yüzünü görüyorum demişti,
annemin eski bir arkadaşı.
Aynı burun, aynı ağız, aynı saçlar;
bakışların, hareketlerin bile aynı.
Yürüyüşün, duruşun, rahatlığın;
davranışlar, konuşmalar.
Özellikle gözleri,
gözleri tıpkı annesi.

"Özlemlerim yok, çünkü ben sürekli özlüyor
ve bir özlem durumunda yaşıyorum.
Bu yüzden özlemlerim kalmadı."
demişti, doğumumdan on üç gün önce
ölen Tezer, annem ve babam
beklerlerken heyecanla beni.

Şimdi bilmiyorum gözlerim, kimin gözlerine
daha çok benziyor, bir kedi gibi
bakarken her gün beni sevenlere
bir çerçevenin içinden.

Tezer bana bakarken,
ben de anneme bakıyorum şimdi
ve bir fotoğraftan ikimize bakan annem
sevincinden ağlıyor hatırlayıp geçmişi.

Heyecanla beklediklerimi.


Levent Sevi 6/12 Mart 2008 Levent.