9 Şubat 2009 Pazartesi

Ya da Ay.


Güneş doğuyor, gece bitmeden
ve uyumadan karşılamayı
sevmediğin, ilk ışıkları giriyor
odanın içine günün.

Boş bir evi temizler gibi,
düşünceleriyle savaşan görüntünün.
Gölgelerinin uzaklığıyla,
uzunluğuyla günlerinin.

Gerçek savaş oysa
güneşle ay arasında yaşanır.
Isınmayı beklerken,
kaybolunan karanlıkta.

Seni ve tüm evreni unutuyorum:
Kapatıp gözlerimi bir an, anılardan
pastel bir güneş çiziyorum gözlerine.
Etrafında ışıklar olmadan, ışıksız.

Seni ve tüm evreni unutuyorum bir an için.
Bir bardağa su koyduktan sonra
bardağı da, içini dolduran suyu da
unutur gibi mutfakta.


2/7 Şubat 2009 Hisarüstü.

5 yeni hayat karamelası.:

Emir Bey dedi ki...

dönüşün muhteşem mi oldu ne ?

Sevi. dedi ki...

estahfurullah:) bi beste lazım buna ama.

Emir Bey dedi ki...

iki üç şarkı çıkar bundan

lester dedi ki...

התקווה
מתגעגעת עד כדי כאב

inesis. dedi ki...

çok güzel...
iyi ki yazıyorsun sen levent.