Cümbüş.

Ela'da cümbüş çalıyor bir adam,
başıboş, karnı aç gezinen gri kediler
ardı ardına tüketilen çaylar ve sigara gibi
bir buradalar, bir yok oluyorlar.

Konuşan hiç kimse yok, düşünen de olmamalı
hiçbir şeyi, ezgileri dolaşırken dar bir sokağı
kedilerin gözüne yansıyan, ama aynı
renkte oldukları için görülmeyen cümbüşün.

Unutmuşum o an belli ki,
o anın dışında kalan zamanları.
Ama öyle bir hayat ki,
ne siyah ne de beyaz, sadece gri.

Düşünmeden yaşayamam sanmıştım
geride hayat devam ederken,
çocuğunu pazarda unutan anne gibi
pazardan ne alacağını düşünmekten.

Oysa bizi dışında bırakan hayat
içine almayacak gibi de değil,
nasıl tutarsa kaybolmuş bir çocuk
yeniden annesinin elinden.


Levent Sevi Ela/Tünel 12 Mart 2007